Etappe 28: Maastricht - St Pietersberg 4 km



Chateau Bergrust







Molen "De Vriendschap"

 We zijn al vroeg wakker en schuiven de gordijnen opzij. Afgelopen nacht heeft het flink gewaaid en zijn er wat fikse buien gevallen. De zon schijnt door de bomen. We ontbijten en checken uit. We rijden de lange oprijlaan af en rijden naar een buitenwijk van Maastricht. Om iets voor 9 staan we dichtbij de route geparkeerd. Bij Château Bergrust vragen we naar onze welverdiende oorkonde. Die beloven ze ons op te sturen. We nemen plaats op het terras en genieten van het fantastische uitzicht. Beneden ons zien we Maastricht liggen. De Japanse kers bloeit in volle glorie. Een bus vol Chinezen stopt. Ze maken overal foto’s van....zelfs van ons. Twee goedlachse blonde reuzinnen. We klimmen het steile pad richting het fort op en steken het plateau over. We zien aan de linkerkant een schaapskudde en aan de rechterkant het Jekerdal met de Apostelhoeve. We lopen richting de mergelgroeve en horen belletjes klingelen. Een kudde geiten graast pal naast de steile mergelgroeve. We wanen ons even in de bergen en genieten van het prachtige uitzicht en het zonnige geel van de mergel. We lopen nu echt de laatste kilometers. Het is alweer wat jaren geleden dat we in Pieterburen zijn begonnen en we samen bij de molen De Vriendschap op de foto stonden. De vriendschap is gebleven en zeker door deze wandeltocht gegroeid. We lopen al mijmerend verder en zien dan met een dubbel gevoel het eindpunt van het Pieterpad. ‘Tussen wens en vervulling ligt een lange afstand’, staat er op het monument. Een lange afstand met veel mooie herinneringen. Veel gezien, veel goede gesprekken gehad, nooit woorden gehad. Al met al een prachtige onvergetelijke tocht die we iedereen kunnen aanraden. We schieten wat plaatjes en schenken onze champagne glazen vol en proosten op de prachtige tocht en de waardevolle vriendschap. Daar zitten we dan om half 10 ‘s morgens in de zon op een schitterend punt op de Sint Pietersberg aan de drank. We besluiten om door te lopen naar Kanne in België. Een klein stukje van de GR5 lopen. We steken de snelstromende Jeker over. In het prachtige Jekerdal net op de grens met België, ligt het enige terrassenkasteel van Nederland, Château Neercanne. De fraaie baroktuinen van het 17e-eeuwse kasteel zijn verdeeld over vier niveaus, die allen beschermd zijn door Unesco. Vanaf het hoogste terras heb je een prachtig uitzicht over de tuinen en het schitterende dal. Een oude dame verzorgt de bloemen. Het kasteel heeft een mergelgrot waar de wijnvoorraad ligt opgeslagen. We krijgen een privé rondleiding van de bloemendame en zien een plaquette van de Eurotop met handtekeningen van staatshoofden en onze eigen, toen nog koningin Beatrix. Ook in het kasteel mogen we vrij rond lopen en schieten mooie plaatjes. We genieten en kunnen ons geen mooiere afsluiting bedenken van ons wandelavontuur. In het dorp Kanne is de bakker gesloten en lopen we terug naar het kasteel en kiezen voor een verrassingssalade van de kok. Het is een grote culinaire belevenis. We zitten prinsheerlijk te smullen op witte smeedijzeren stoeltjes en we genieten op het zonovergoten terras van de prachtige omgeving. Niet veel later lopen we via de wijngaard naar beneden. Voor ons zien we de Sint Pietersberg, achter ons het kasteel. We kijken via een blauw gesloten hek een lang pad in. Het Pieterpad is afgerond en nieuwe plannen worden gesmeed. De weg naar huis is er een van vol van mooie verhalen en dierbare herinneringen.





Eindpunt van het Pieterpad







 



Tuin bij Chateau



Chateau Neercanne

We drinken er op.....

Etappe 27 Valkenburg-Maastricht 11 km

Na een heerlijke overnachting en een fantastisch ontbijt verlaten we kasteel Vaeshartelt. Vannacht heeft het flink gewaaid en geregend en de temperatuur is flink gedaald. We rijden door het glooiende en heuvelachtige landschap richting Valkenburg en zetten de auto dichtbij de route neer. We lopen een zandpad op en zien rechts van ons Château Gerlach liggen. Een Fries paard kijkt ons nieuwsgierig aan. Via een klein wit bruggetje gaan we de Geul over en daarna volgt er een pittige klim langs mergelheuvels en rechts beneden van ons meandert de rivier de geul. Daarna volgt een pittige klim door een steil hellingbos en al puffend bereiken we het dorp Berg en Terblijt. Het is prima wandelweer en we lopen via wat kleine dorpjes zo richting Maastricht. We genieten van het mooie landschap en we wanen ons eerder in Bourgondië dan in het zuidelijkste puntje van Limburg. Het is gelukkig droog gebleven maar in een buitenwijk van Maastricht barst er een flinke hagelbui los die overgaat in een pittige regenbui. We komen een oudere dame tegen en we schuilen met nog een voorbijganger in hetzelfde portiek. De oudere dame heeft alles spiksplinternieuw en vertelt dat ze een maand geleden met het wandelen is begonnen en ze op weg is naar Santiago de Compostella en daarna na Finesterre. Ik ben wel erg benieuwd waarom ze zo opeens is gaan wandelen. Dan volgt het verhaal haar man is een half jaar geleden overleden en ooit zeilden ze veel en had hij bij Finesterre gegrapt: als je ooit van me af wil mag je me hier in zee gooien. En zegt ze: dat ga ik doen want mijn man zit in een borrelglaasje in mijn rugzak. Terwijl wij nog even schuilen sjokt ze eenzaam door de regen verder. We duiken een Italiaans café in om even op te warmen en bestellen een cappuccino. Tot onze grote verbazing zien we dezelfde serveerster als in Cadier en Keer. Erg grappig dat we elkaar hier weer treffen. Na de koffie besluiten we om er een middag Maastricht van te maken. Morgen dan echt onze laatste kilometers... Maastricht is een heerlijke stad om doorheen te struinen en we genieten van alle mooie straatjes, kerken en gezellige winkeltjes. Aan het eind van de middag strijken we neer op het Vrijthof en bestellen we een heerlijke dagschotel. We gaan met de trein terug naar Valkenburg maar moeten nog aardig ver lopen naar onze auto. Helaas rijdt er geen bus meer maar beiden hebben we last van blaren. We schieten een taxi aan en ik onderhandel even over de prijs. Voor een paar euro pp worden we naast onze auto afgezet. Daarna rijden we via de mergelwoningen naar kasteel Vaeshartelt.

Bemelerberg

Mergelwoningen

Kasteel Vaeshartelt

Etappe 26 Sittard-Montfort 24 km 7 april 2014

In alle vroegte vertrekken we om 6.00 uur vanuit Rotterdam en rijden vrij vlot naar Sittard. Dit keer niet met de trein maar met eigen vervoer. We parkeren iets buiten het centrum van Sittard en zien naast de beek onze vertrouwde rood-witte Pieterpad-markering. Het weer is fantastisch en het jonge groen en de vele bloesembomen, de vlinders, koolzaad, fluitenkruid en zelfs al pinksterbloemen geven zo begin april het Limburgs landschap een sprookjesachtige aanblik. We knopen de veters van onze bergschoenen dicht, hijsen onze rugzak op en volgen de beek en lopen via een zandpad Sittard uit. Langs boomgaarden en bermen die krioelen van citroenvlinders, koolwitjes, dagpauwogen, oranjetipjes. Het lijkt wel of de hele natuur ontwaakt en het een grote ode is aan onze Schepper. Het zijn momenten die je zou willen vasthouden en die je doen beseffen dat we ontzettend gezegend zijn met zoveel schoonheid om ons heen. We lopen een klein buurtschap door waar twee buurvrouwen met de armen over elkaar gemoedelijk staan bij te praten. We stoppen even en maken even een praatje. Het is een afwisselende wandeling langs en door percelen bos, weilanden en akkers. Het landschap is lichtglooiend en we dalen vooral af. De temperatuur loopt aardig op en steeds meer laagjes kleding gaan uit.

Als we door een perceel bos lopen zie ik opeens een boomkikker zitten. Het is geen algemene soort dus we bekijken het kleine groene beestje aan alle kanten. We blijven erbij dat lopen de manier is om veel van de natuur te zien. Vorige wandelingen een das, kornhoender op de Holterberg, koninginnepage en vandaag ook nog een boommarter. De vogels, eekhoorns en vele planten, bloemen en paddenstoelen : het is echt teveel om op te noemen. Na deze lange wandelingen is onze natuurkennis aardig opgevijzeld. Er is zoveel moois te ontdekken in ons kleine kikkerland. We komen vandaag veel wildplassers tegen ; zelfs in een stil bos een wel heel provocerende wildplasser. We lopen zonder te blikken of te blozen langs en zodra we uit zijn gezichtsveld zijn verdwenen lachen we er hartelijk om. We zijn niet voor een kleintje vervaard en hadden hem desnoods een mep met onze canon-camera verkocht. Het is een aardig lang stuk lopen en het is een beetje broeierig aan het worden. Onze tong plakt aan ons gehemelte en ons water is op. In de verte zien we gelukkig Montfort al. Vorige keer liepen we in tegenovergestelde richting en kon ik vanwege een haperend been niet meer verder. Vorig jaar zijn we door een aardige meneer geholpen. We zien zijn witte huis verschijnen. De meneer is in de tuin aan het werk en op grote afstand herkent hij ons. Hij roept: Gaat het nu beter? We worden hartelijk uitgenodigd en we nemen plaats in zijn tuin. Hij wil weten hoe het is afgelopen en we krijgen een groot glas limonade met veel ijs. Hij zou zo in het programma ‘Man bijt hond’ kunnen en heeft als hobby een eigen café gemaakt. Vol trots laat hij het zien. Je komt soms grappige mensen tegen en vooral hele behulpzame mensen. Dat hebben we in de afgelopen honderden kilometers al zo vaak ervaren en dat doet je goed. We moeten helaas verder. We nemen de buurtbus en de chauffeur is zeer blij met wat aanspraak en in plat Limburgs ratelt hij de oren van ons hoofd. In Echt gaan we met de de trein naar Sittard en daarna sloffen we ons ze laatste 2 kilometers naar de auto. Op naar wel een hele bijzondere overnachtingsplek. Kasteel Vaeshartelt ! Een prachtige locatie aan de rand van Maastricht. Hier frissen we ons even op en daarna rijden we door het Limburgse landschap naar Cadier en Keer op zoek naar een knus restaurant. Op advies van een wandelende voorbijganger gaan we eten in Eetcafe "Op 't Indsje". De lampen waren al gedoofd in het eetgedeelte maar we zijn van harte welkom en kiezen allebei een heerlijk hoofdgerecht uit. Moe maar voldaan keren we terug naar ons “Kasteel”, bellen nog even met het thuisfront en gaan dan slapen.