![]() |
Molen "De Vriendschap" |
We zijn al vroeg wakker en schuiven de gordijnen opzij. Afgelopen nacht heeft het flink gewaaid en zijn er wat fikse buien gevallen. De zon schijnt door de bomen. We ontbijten en checken uit. We rijden de lange oprijlaan af en rijden naar een buitenwijk van Maastricht. Om iets voor 9 staan we dichtbij de route geparkeerd. Bij Château Bergrust vragen we naar onze welverdiende oorkonde. Die beloven ze ons op te sturen. We nemen plaats op het terras en genieten van het fantastische uitzicht. Beneden ons zien we Maastricht liggen. De Japanse kers bloeit in volle glorie. Een bus vol Chinezen stopt. Ze maken overal foto’s van....zelfs van ons. Twee goedlachse blonde reuzinnen. We klimmen het steile pad richting het fort op en steken het plateau over. We zien aan de linkerkant een schaapskudde en aan de rechterkant het Jekerdal met de Apostelhoeve. We lopen richting de mergelgroeve en horen belletjes klingelen. Een kudde geiten graast pal naast de steile mergelgroeve. We wanen ons even in de bergen en genieten van het prachtige uitzicht en het zonnige geel van de mergel. We lopen nu echt de laatste kilometers. Het is alweer wat jaren geleden dat we in Pieterburen zijn begonnen en we samen bij de molen De Vriendschap op de foto stonden. De vriendschap is gebleven en zeker door deze wandeltocht gegroeid. We lopen al mijmerend verder en zien dan met een dubbel gevoel het eindpunt van het Pieterpad. ‘Tussen wens en vervulling ligt een lange afstand’, staat er op het monument. Een lange afstand met veel mooie herinneringen. Veel gezien, veel goede gesprekken gehad, nooit woorden gehad. Al met al een prachtige onvergetelijke tocht die we iedereen kunnen aanraden. We schieten wat plaatjes en schenken onze champagne glazen vol en proosten op de prachtige tocht en de waardevolle vriendschap. Daar zitten we dan om half 10 ‘s morgens in de zon op een schitterend punt op de Sint Pietersberg aan de drank. We besluiten om door te lopen naar Kanne in België. Een klein stukje van de GR5 lopen. We steken de snelstromende Jeker over. In het prachtige Jekerdal net op de grens met België, ligt het enige terrassenkasteel van Nederland, Château Neercanne. De fraaie baroktuinen van het 17e-eeuwse kasteel zijn verdeeld over vier niveaus, die allen beschermd zijn door Unesco. Vanaf het hoogste terras heb je een prachtig uitzicht over de tuinen en het schitterende dal. Een oude dame verzorgt de bloemen. Het kasteel heeft een mergelgrot waar de wijnvoorraad ligt opgeslagen. We krijgen een privé rondleiding van de bloemendame en zien een plaquette van de Eurotop met handtekeningen van staatshoofden en onze eigen, toen nog koningin Beatrix. Ook in het kasteel mogen we vrij rond lopen en schieten mooie plaatjes. We genieten en kunnen ons geen mooiere afsluiting bedenken van ons wandelavontuur. In het dorp Kanne is de bakker gesloten en lopen we terug naar het kasteel en kiezen voor een verrassingssalade van de kok. Het is een grote culinaire belevenis. We zitten prinsheerlijk te smullen op witte smeedijzeren stoeltjes en we genieten op het zonovergoten terras van de prachtige omgeving. Niet veel later lopen we via de wijngaard naar beneden. Voor ons zien we de Sint Pietersberg, achter ons het kasteel. We kijken via een blauw gesloten hek een lang pad in. Het Pieterpad is afgerond en nieuwe plannen worden gesmeed. De weg naar huis is er een van vol van mooie verhalen en dierbare herinneringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten